اسکیزوفرنی یک بیماری روحی جدی قابل درمان است که بر افکار، احساسات، خلق و عملکرد کلی تاثیر می گذارد. این اختلال می تواند منجر به توهم، توهمات و رفتارهای غیر معمول شود. افراد مبتلا به اختلال ممکن است دارای چالش های شناختی مانند مشکلات حافظه، توجه و تمرکز باشند.
عوامل خطر
حدود یک در صد آمریکایی با اسکیزوفرنی تشخیص داده می شود. یک عنصر ژنتیکی برای اسکیزوفرنی وجود دارد، و افرادی که یک والد یا خواهر و برادر با این بیماری دارند، احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در انها کمی افزایش می یابد، هرچند احتمال این است که آنها مبتلا نشوند. دانشمندان معتقدند ژن منفردی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد. به احتمال زیاد، انواع ژن ها و عوامل محیطی مسئول توسعه بیماری هستند. اکثر افراد ابتدا علائم خود را در نوجوانان و یا 20 سالگی نشان می دهند. این اختلال در میانسالی یا فراتر از آن معمول نیست.
علائم و نشانه ها
توهم، مانند شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که برای دیگران عجیب و غریب هستند . فکر مشکلات عدم یا حرکات بدن تکراری. عدم لذت در فعالیت های روزمره. دشواری توجه . در استفاده از اطلاعات برای تصمیم گیری با مشکل مواجه می شود. مشکلات با حافظه کاری (یک نوع حافظه کوتاه مدت درگیر در پردازش اطلاعات).
چگونه روانشناسان می توانند کمک کنند
به نظر می رسید که بهبودی از اسکیزوفرنی نادر بود. با این حال، شواهد نشان می دهد که اسکیزوفرنی یک بیماری قابل درمان است و بهبودی امکان پذیر است. بعضی از افراد یک قسمت روانپریشی اولیه دارند، اما نشانه های مجدد را ندارند. برای بسیاری دیگر، علائم اسکیزوفرنیا به طور طبیعی با افزایش سنشان بهبود می یابد. محققان بالینی نیز خوش بین هستند، به عنوان برنامه های جدید پزشکی ویژه به نظر می رسد برای ترویج عملکرد بهتر و نتایج بهتر.
درمان اسکیزوفرنی معمولا شامل راه های مختلفی برای کاهش نشانه های بیماری در طولانی مدت می شود. داروهای ضد آفتی اغلب بخش مهمی از درمان است. معمولا این داروها باید روزانه مصرف شوند تا موثر باشند.
روان درمانی نیز ممکن است بخش قابل توجهی از درمان باشد. روانشناسان می توانند به افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند کمک کنند تا با اثرات دشوار بیماری، از جمله چالش های مربوط به خود مراقبت، کار، مدرسه و روابط، کنار بیایند.
مداخلات خانوادگی که بستگان در جلسات درمان شرکت می کنند ممکن است برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مفید باشد. در سال 2001 بررسیهای انجام شده نشان داد که مداخلات خانوادگی میزان عود روانپریشی مجدد آن را تا 20 درصد کاهش می دهد (Schizophrenia Bulletin، 2001). بررسی دوم نتایج مشابهی را به دست آورد و همچنین شواهدی مبنی بر اینکه افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که در مراسم خانوادگی شرکت می کنند، بیشتر احتمال دارد داروهای خود را به دیگران تجویز کنند .(پزشکی روانشناسی، 2002).
تشخیص اسکیزوفرنی ممکن است به عنوان یک شوک، اما بیماری قابل درمان است و بهبودی امکان پذیر است. یک روانشناس می تواند به شما در مدیریت بیماری کمک کند تا زندگی کامل و پر از احساس را تجربه کند.